خوش به حــــال آن هایی که خوب دویده انـــد...

آن هایی که با تمام وجــود حواسشـــان فقط و فقط به مقصـــد بود!

همان هایی که دوپیـنگــشــان تا میــانه هـــای راه

شوق ِ ولادتِ حسن ابن علی بودو

اندکی پس از آن

الغوث هـــا و باالحســــین های لیالی قــــدر...

می دانی؟...

دلــــم به اندازه ی تمــــــام مســــافرانِ جــــامانده از سفـــــر شور میزند...

شورِ اینکــــه صلوات هاوعجل لولیک الفرج هایم از عُمق وجود نبوده باشــــد!

شورِ اینکه غَیـــرسوءحـالنابه حُسـنِ حالک گفتن هایم بی اثـــر بوده باشــد!!!

شورِ اینکه عید فطری برود و فطـــرتم آنگونه که باید رُفت و رو نشــده باشد...

خدایــــا

اسئَــلُکَ اَن تُحـــییَ قَـــلبی